Acının ve ümitsizliğin sevgilisiyim sanırım... Karanlık odaların kapılarını açan aydınlık ve yalancı kapı kollarında kaldı parmak izlerim... Hemen devrilecek bir binaya inşa ettim bedenimi ve bekliyorum titremeyi yani...
Düşüncelerim kadar dağınığım, sahte tanrılar kadar güler yüzlüyüm...
İnandıkça bana mutlu ediyorsunuz... Sağolun...
Zoru yaşamak, yarının güzel geçeceğine işaret gibidir.Kötü olman için çaba harcanacaktır. Ama kötü olmamak için direnmek, güç verir. Acı ve ümitsizlikle sevgili oldukça, daha da bir içten dökülecektir dizeler. Güler yüzlülüğün, maske olduğuna inanmışımdır hep. Bunun bilincinde olmak güzel...Bunları yazmak ne haddime bilmiyorum.
YanıtlaSil